ராஜா ராணியால் நிரம்பி வழியும் அரண்மனை

அன்பைக் கொடுத்து
வலியைப் பழக்குகின்றார்களாம்
காலங்காலமாக
அந்த மிகப்புராதனமான அரண்மனையில்

எல்லோரும் தப்பித்தோடிய
ஒரு வரலாற்று நாளில்தான்
அங்கு சென்று சேர்ந்தோம்
அளவில்லாப் பிரயாசத்துடன்
நாம் நமக்கான வாழ்வினை சிருஷ்டிக்க
எல்லாம் அறிந்திருந்தும்

நம் நாட்களில் அன்பு நதியெனப் பாய்கிறது

திகட்டவே திகட்டாதது எனும் கர்வத்துடன்
பருகிக்கொண்டிருக்கிறாய்
ஒற்றை ராணியாகிய நீ

போர்க்களத்தின் செந்நிற நிலமென
வலியைக் கொண்டாடிக் கொண்டிருக்கிறேன்
உனக்கு ராஜாவாகிய நான்

ஆனந்தம் பேரானந்தம்...