ஆராதனா எனும் பேய் 35

எனது ஞாபகங்கள் அனைத்தும்
மரித்துப் போகுமொரு
இல்லாத உன் நாளில்
என்னை அணைத்துப் பிடித்து அழுகிறாய்
எல்லாம் எல்லாம் எல்லாமும் அதிர

ஒரு சிறிய புன்னகையில் வாழும்
நம் பெருங்காடு
மீட்டும் நிற்காத அசைவில்

எந்தச் சலனமுமின்றி
பேசுகிறது
அடையாத மௌனம்

ஒளி படர்ந்தக் கணம்
நீ
சடலங்களாகிறாய்