Wednesday, December 29, 2010

மீள்வருகைக்கான நேச இணங்கல்..


கையாண்ட சொல் பிசுபிசுப்புகளை
எதைச் சொல்லி நிராகரிப்பது
என்ற ஒன்று இருந்துவிடுகிறது

அவர்களின் மௌனப்பைக்குள்
ஒரு கூர்தீட்டப்பட்ட கத்தியினை யொத்து.

மறுசந்திப்பிற்கான
ஆயத்தக்கூறுகள் நெய்து,  
ஒரு விரும்பத்தகாத் தர்க்கமென
விசும்பிக் கிடக்கும் நேசத்தின்
ஆழ் மனங்களை
ஒரு கோப்பைத் தேநீரிலிட்டு
கலக்கி குடிக்கும்
அந்த ஒரு தீர்க்க முடிவினை
பரிசீலனையில் அடைத்துப் பூட்டிவைத்திருப்பதாக
ஒருவர் மாற்றி ஒருவர்
கைப்பட கடிதம் எழுதிய
அந்த ஏகாந்த வேளையில், 
ஒரு காதல்
இசைந்திருக்கிறது தான்இன்னும் இருப்பதாக.

இயலாமையின் தீயில்
அந்த ஏகாந்தவேளை எரியுமுன், 
மீள்வருகைக்கான நேச இணங்கல்
ஒன்றைத்தவிர

யாதொரு நோக்குமற்ற
ஒரு பழைய டைரிக்குறிப்பு அதென
நீங்கள் உரக்கச் சொல்லலாம்  
அல்லது
என்னைப்போல படித்துவிட்டு மூடிவிடலாம்
யாருமறியாது ரகசியமாகவும் கூட!


நன்றி உயிரோசை..

Monday, December 6, 2010

அரேபிய ராசாக்கள் 14..






அமர்ந்த நாற்காலியில் இல்லாத நான்
கண்களை அகல விரித்தபோது
நகரும் படிக்கட்டுகளில்
நின்று கொண்டிருந்தேன்..

அரேபியப் புழுதியை
இதயத்தில் ஒத்தி
சற்று கைகளை நீட்டியபொழுது
ஆகச்சிறந்த நொடி இதுவென
கவனம் உணர்ந்தேன்..

மதியம் உண்கையில்
அம்மாவின் ஈரப்புனகை
சாம்பாரில் இனித்தது..

பின்-மாலைப்பொழுதில்
பிரிவு அறிந்தவர்கள்
சாக்லேட் புன்னகையோடு
சிறகுப்பறவை பறந்ததையும்
அழகுப்பெண் வணக்கத்தையும்
காதுகளில் முத்தம் கொண்டனர்..

அடர்வர்ண காலங்களில்
எனத் தொடங்கப்பட்ட
உரையாடலின் நடுநடுவே
ஈச்சமர வாடையும்
மணல் அலையும்
வந்து வந்து ஒட்டிக்கொள்கிறது..

இரவு உறங்கப் போகையில்
அப்பாவின் விரல்களில்
அன்பை பரிசுத்தமாகப்
பரிச்சயம் கண்டது
உச்சந்தலை..

விடுமுறை தீருமுன்
எப்படியாவது
காதலைச் சொல்லியாக வேண்டும்
கூடப் படுப்பவளிடம்..

பாட்டி தாத்தாவோடு
கதைபேசும் வெண்ணிலாவை
இம்முறையும்
கூட்டிப்போவதாகயில்லை
விமான வாசல்.


நன்றி உயிரோசை..