அச்சொல் விழுந்தொடிந்த கணம்,
நதியென அலையும் நினைவின்
பல்லக்கில் !
முன்னெப்பொழுதுமில்லா
அடங்கா வெறுமையுடன்
வறுமை படர்ந்த விழிகளென
பனித்திருக்கிறது வெளிச்சம்.
பிரிவின் உடைந்த நாற்காலியில்
இருத்தல் மெல்ல நகர்கிறது
காற்றில் ஒரு சிறு இலையினையொத்து..
என் தீக்கனவில்
அவளின் புது வீட்டை
பழைய சாக்கடைப்
பின்தொடர்வதாய்
எழுதி வைக்கிறீர்கள் என்னை..!
தோல்வியின் வெளியெங்கும்
எனது ஒற்றைக் காதல்.
நன்றி உயிரோசை..
